29 mei was het eindelijk zo ver. Na een moeizame winter toch redelijk in vorm, het kon beter maar hier moest ik het meedoen. Eerst een lange reis van 2,5 uur…..voor een wedstrijd van 1uur.
Aangekomen in Westervoort inschrijven. Inschrijven was aan het parcours. Het parcours bij de inschrijving was over gladde onregelmatige klinkers. Er werd gelijk door andere handbikers verteld dat er ook veel moeilijke bochten en drempels in zaten.
Straks maar een paar verkenningsronden rijden. Inschrijven, aankleden fiets klaar maken en inrijden. Het parcours is inderdaad niet optimaal. Het is wat het is, we moeten het er mee doen.
Om 13 uur start de wedstrijd. Het was voor mij geen ideale start. Ik heb dan ook geen mooie positie en moet zorgen dat ik verder naar voren kom. Het parcours leent zich er niet voor om veel in te halen. Langzaam kruip ik, 1 voor 1, naar voren.
Na 3 ronden kom ik uit bij het groepje waar ik bij wil rijden. Ik rijd er achteraan en wil er een poosje blijven zitten om weer op kracht te komen. Helaas neemt niemand het over van de voorste rijder. Ik besluit dan maar om ook vooraan te rijden. Bij de eerste bocht kom ik erachter dat ik iets te fanatiek was en nu alleen rijdt. Dit was niet mijn bedoeling. Ik besluit dit tempo te blijven rijden met in mijn achterhoofd dit zwaar wordt, maar gelijk een goede training voor de battle in Oostenrijk is.
Het is inderdaad zwaar helemaal als de wind toeneemt. Tot mijn verbazing zie ik de nummer 2 voor mij. Hij heeft het ook zwaar en doet geen moeite meer, waarschijnlijk al een paar ronden, om mij te achterhalen. Ik weet nu dar de wedstrijd is gelopen. Ik besluit door te fietsen met een iets lager tempo.
Tevreden met mijn Resultaat, 1e. Op naar Oostenrijk