Vandaag de ronde van Obdam. De kinderen naar opa en oma, spelen, veel leuker dan drie uur in de auto zitten. Bovendien hebben ze vakantie en kunnen ze daar uitslapen. Dit bleek ook wel nodig achteraf wamt Jens bleek tot 9.30 uur te hebben geslapen.
Hopelijk nu eindelijk een keer een wedstrijd waar ik achteraf een goed gevoel over heb. Nooit eerder gehandbiked in Obdam. Een wedstrijd met grote ronden. Dat betekent minder bochten in een uur een veel snelheid. Minder bochten vindt ik niet erg maar kan ik de snelheid halen?
Vandaag op tijd weg richting Obdam, dit ligt in de buurt van Alkmaar. Ik had de laatste 2 weken hard getraind, maar een wedstrijd is toch anders. Of misschien wel te zwaar getraind en konden mijn spieren niet meer. We zouden het in de wedstrijd meemaken.
Na de eerste in rij ronde viel het meteen op dat deze wedstrijd, de ronde van Obdam, leefde. Het was er gezellig druk. Overal stonden partytenten met mensen. Of deze mensen nu voor de ronde kwamen of voor het nat en droogje maakt niet uit. Het was in ieder geval gezellig.
De wedstrijd begon, het ging er direct hard aan toe. Iedereen probeerde een goed plekje te krijgen. Ik had mij voorgenomen om rustig te blijven en de wedstrijd uit te rijden. Het tempo lag vrij hoog, ik moest eraan geloven. Dit werd een pittige wedstrijd. Het stuk naar de start was pittig, vals omhoog en tegenwind.
Ik kwam in een treintje met liggers en knie-ers. Ik deed mijn best om hierbij te blijven, maar kopwerk zat er echt nog niet in. Hier was ik nog niet sterk genoeg voor met dit tempo. Ook het bochtenwerk met deze snelheden was niet helemaal mijn ding. Ik besloot hier maar eerst genoegen mee te hebben. De doelstelling was immers uitrijden op tempo.
Ik bleef dit groepje volgen en kwam er steeds beter in, de bochten werden beter en dat scheelde veel energie. Af en toe ging het tempo omhoog, enkele keren besloot ik een gat dicht te rijden zodat de groep misschien toch nog iets aan mij had. De tijd verstreek mijn doelstelling kwam steeds dichter bij, maar zou ik nog meer kunnen.
Nog 10 minuten, ik besloot mezelf te gaan testen. Ik probeerde weg te komen, om te kijken hoe mijn armen waren ten opzichte van de rest. De topsnelheden van mij waren rond de 40 km/uur. Helaas waren er een aantal die toch aanhaakten. Dit had geen nut, mijn armen waren niet goed genoeg om dit lang vol te houden. Ik testte nog een paar keer, maar staakte mijn poging telkens als er wat mee gingen.
Maar wat nu? De groep was nu te groot en in een sprint zag ik mezelf niet als winnaar uit de bus komen. Dan maar op een andere manier proberen. Eerst 2 ronden tempo omhoog en de laatste ronden volle bak. Of ik dit kon? Dit was mijn enige mogelijkheid om een goed resultaat te behalen
Inderdaad niet iedereen kon de versnelling bij houden. Vooral in de laatste ronden moesten er meerdere afhaken. We gingen met zijn tweeën, Marco en ik, de bocht door richting de finish. Ik ging voorop en probeerde zo hard mogelijk door te trekken. Met vals plat, tegenwind en armen die volliepen viel dat niet mee. Marco zat achter mij. Helaas trok hij ook door. Marco kwam naast mij, hij had meer snelheid. Marco werd derde en ik vierde.
Conclusie: Mooie wedstrijd, lekker gereden, goed gevoel.
Volgend wedstrijd: NCH 10 Delden (bij hengelo) 22 juli 20.00 uur
Wil jij een keer een wedstrijd zien, deze is lekker dichtbij, op maandagavond om 20.00uur, meer informatie http://www.twentserolstoelvierdaagse.nl/criterium/